Gustav Mahler Mosaik von Christian Ludwig Attersee & Friedrich Gulda Vitrine

In het dorpscentrum van Steinbach am Attersee ligt een indrukwekkend Gustav Mahler mozaïek, ontworpen door de kunstenaar Prof. Christian Ludwig Attersee, evenals een vitrine gewijd aan de musicus Friedrich Gulda, waar onder andere zijn Clavinova staat.

Twee belangrijke artistieke persoonlijkheden, die op een heel bijzondere manier verbonden zijn met Steinbach am Attersee, worden gepresenteerd in de foyer van het nieuwe dorpscentrum Steinbach am Attersee.
De "vakantiecomponist" Gustav Mahler is afgebeeld in een mozaïek dat is ontworpen door Prof. Christian Ludwig Attersee. Mahler bracht zijn zomers van 1893 tot 1896 door in het Hotel-Gasthof Föttinger in Seefeld am Attersee. Hij liet er een componistenhuisje bouwen waarin enkele van zijn werken of delen ervan, zoals de 2e en 3e symfonie, werden gecomponeerd.

Een andere belangrijke inwoner van Steinbach is de pianist Friedrich Gulda, die lange tijd in Steinbach am Attersee woonde en zijn laatste rustplaats vond op het kerkhof van Steinbach. De vitrine bevat Gulda's Clavinova, originele bladmuziek en portretten van de musicus.

Je kunt dit geslaagde voorbeeld van kunst in de openbare ruimte bekijken tijdens de openingstijden van het kantoorgebouw. Combineer het met een bezoek aan het componistenhuisje van Gustav Mahler in Seefeld of de parochiekerk van Steinbach. Kom meer te weten over de artistieke persoonlijkheden op de kunstenaarsroute in Weißenbach am Attersee.

De volgende tekst van Anna-Maria Eder biedt een dieper inzicht in het onderwerp:

De kunstenaars in het centrum
De kunst in de openbare ruimte van het dorpscentrum in Steinbach am Attersee eert de kunstenaars in meerlagige, multifunctionele zin. De foyer van het gemeenschaps- en dienstencentrum combineert vakkundig de informatieruimte achter het glas met de ruimte van een representatieve ingang. Het is geen verrassing dat twee belangrijke artistieke persoonlijkheden in de foyer worden gethematiseerd en op twee verschillende manieren worden gepresenteerd. De musici en componisten Friedrich Gulda en Gustav Mahler zijn allebei op een speciale manier verbonden met de locatie.
Gustav Mahler bracht de zomers van 1893-1896 door in Steinbach als een zogenaamde "vakantiecomponist". De veelgevraagde dirigent werkte in die tijd in Hamburg en gebruikte de zomermaanden om tijd door te brengen met zijn broers en zussen op het vredige platteland. Hij richtte een componistenhuisje in naast de herberg Föttinger, waar hij woonde. Hij trok zich daar terug om zijn tweede en derde symfonie te componeren. Hij zwierf door de bossen en observeerde de natuur, waarvan deze symfonieën een levendige getuigenis zijn. Ooit zei hij tegen Bruno Walter, die geschokt en vol ontzag opkeek naar het Höllengebergte: "Je hoeft er niet meer naar te kijken. Ik heb alles weg gecomponeerd".
De foyer wordt gekenmerkt door zijn openheid, glazen wanden van buiten naar binnen, een glazen wand tussen de foyer en de informatieafdeling. De vitrine over Friedrich Gulda is van glas, een kleine museumachtige ruimte: omhullend, beschermend. Het is ontworpen door textielkunstenaar Elke Salzmann. Zij is al 10 jaar actief als ondernemer van "Tex Art", dat textiele objecten aanbiedt met extra voordelen - textiel voor akoestiek, als ruimteverdeler, lichtwering of ter oriëntatie. In dit geval bevat de vitrine de originele Clavinova van Friedrich Gulda, die aan de ene kant wordt tentoongesteld, met de mogelijkheid om hem uit de beschermde zone van het museum te halen en er muziek op af te spelen. De veelzijdige Friedrich Gulda, pianist, musicus, componist, van klassiek tot jazz, performer en enfant terrible, was dol op deze nieuwe elektrische piano, die naast het pianogeluid nog verschillende andere "registers" had, waaronder perfect acceptabele hobo-, percussie-, klavecimbel-, luit- en strijkgeluiden.
Gulda zegt: "Het was een grote hulp voor me om boodschappen en instructies te ontvangen van de levende geest van Mozart". Textiele vlaggen voor ruimte- en achtergrondontwerp, als informatiedragers en beelddragers: op drie zwart-witfoto's van Hans Zechmeister is Gulda afgebeeld als pianist: nu eens streng, dan weer geconcentreerd en dan weer enthousiast. De andere vlag heeft een horizontaal kleurenschema in geel, rood en blauw.
"Kleurtonen" om de muzikale kleurrijkheid aan te geven. Kleur in het leven door muziek door en door. De kunst blijft levend, de muziek blijft levend, de herinnering aan deze persoon blijft levend. Deze onconventionele kunstenaar van "bevrijde" klanken, Friedrich Gulda, woonde hier meer dan 20 jaar tot aan zijn dood en ligt ook begraven in Steinbach.
Gustav Mahler veroverde de rots, de bergen van de hel, met zijn muziek. Aan zijn zijde staat de kunstenaar Christian Ludwig Attersee, die twee portretten van de dirigent, musicus en componist als mozaïek in de openbare ruimte heeft geplaatst. Op ingenieuze wijze heeft hij een liftschacht bekleed met twee op groot formaat geschilderde portretten van Gustav Mahler uit 1997 - als een dagkant en een achterkant, zoals de titels suggereren.
Hij zeefde 250 Mahler-foto's in zwart-wit door en ontwikkelde vervolgens "zijn" portret - dag en nacht, twee facetten van een portret uit 1907, dat werd gefotografeerd in het Hofoperahuis. Een blik op het programma van de symfonieën laat zien hoezeer Attersee betrokken is bij de symfonieën die in Steinbach zijn gecomponeerd. De tweede symfonie heet de Opstandingssymfonie naar een gedicht van Klopfstock, waarin het visioen van het oerlicht op dezelfde manier op muziek wordt gezet als de vispreek van de heilige Antonius. Mahler schrijft "Pan ontwaakt. De zomer marcheert binnen". Het programma van de afzonderlijke delen maakt hoorbaar "wat de bloemen in de weide me vertellen", evenals de dieren in het bos, de mens, de engelen en de liefde. Friedrich Nietsche's "Nachtwandlerlied" uit Zarathustra vindt ook zijn weg naar het programma.
Terwijl de tweede symfonie gewijd is aan de mens en zijn goddelijke verlossing, gaat de derde symfonie een stap verder en opent zich voor de totaliteit van de schepping.
Christian Ludwig Attersee neemt veel van de muzikale verhaalmotieven voor zijn rekening. Hij, zelf een begaafd uitvinder en transformator van objecten, heeft Gustav Mahler opgenomen in zijn levendige, geanimeerde wereld, waarin het ene ding voortdurend transformeert in het andere, het ene ding groeit in het volgende. Zijn schilderachtige wereld bestaat uit wind en water, in de eeuwige reis van de meesterzeiler, maar ook van de muzikant. Alles klinkt, alles zoemt in zijn dynamische, explosieve stijl. Sinds 1966 heeft hij zich bij naam gebonden verklaard aan de Attersee als de staat van zijn van zijn kunst en zijn persoon.
Een huilende enveloppe, het gaas dat om zijn nek is gebonden wordt een vis. Een kleine geit staat op zijn pak als kinderspeelgoed. Afgesneden takken ontspruiten aan zijn hoofd, ontgroeien zijn lichaam. Gedachten vertakken zich, worden gesnoeid, geremd?
Gevraagd naar een naakte bil die in de nevelen van het nachtblauw duikt, verklaart Attersee een billenfetisjist te zijn, en dan heel onbekommerd: iedereen was naakt als kind. Iedereen was gelukkig als kind. Hij presenteert hem opzettelijk voorwerpen van kinderlijke lust en levensvreugde: dansende rode kersen, een te grote pruim, een vis in het water die een huis balanceert, een vliegende das, een kruis, een hart, vogels en bloemen vullen de kamer. Het mysterieuze noorderlicht flikkert. De impasto kleurapplicatie van de geschilderde afbeeldingen, de penseelstreek wordt overgebracht op de stenen setting. Een bijzondere transformatie: muziek - schilderij - mozaïek
Anna Maria Eder Salzburg/ Roman Höllbacher, Salzburg